بچه که بودم یه دوست شکمو داشتم به محض دیدن من نمیدونم چرا یاد ساندویچ می افتاد . پیله میکرد که بیا بریم ساندویچ بخوریم.
.
یادش به خیر اون موقع برای ما کلوچه و نوشابه یه وعده لاکشری بود چه برسه به ساندویچ و نوشابه. ما هم که مث بچه های الان جیب پر پول نداشتیم میرفتیم پیش بابا و خودمونو مظلوم میکردیم که بابا پول بده میخوایم ساندویچ بخوریم
.
قدیم ترها کتلتای ساندویچیا کتلت بود. الان خب با توجه به تورم و مشکلات و گرونی گوشت تقرببا تبدیل به کوکوی سیب زمینی و ادویه شده
.سس خرسی اون موقع یه طعم دیگه ای داشت.البته اگه با ریختن فلفل قرمز تبدیل به سوخت هسته ای نمیکردنش.
پیاز هم جزو ثابت ساندویچا بود و جمله ی پیاز نریز سوسول بازی محسوب میشد.
اون موقع همه چی ساده بود اونقدر ساده که با چند دونه زیتون پرورده و چند پر کاهو ساندویچ از حالت عادی به مخصوص تغییر حالت میداد
.
معمولا چند دونه خیار شور و گوجه و تیکه های کتلت میریخت توی کاغذ ساندویچ و بعد از تموم شدن ساندویچ میرفتیم سراغش ! آخ که گفتن جمله ی ”مال من جایزه داره” چه عشقی داشت
.
اصن اقتصاد مقاومتی رو لاهیجانیا ابداع کردن وقتی ساندویچ کوچیک ولی دو نونه میزدن
وقتی جای دسمال کاغذی کاغذ کاهی میذاشتن واسه پاک کردن دست و صورتمون
دور ساندویچ هم همین کاغذه بود که گاهی از شدت ذوق گاز
میزدیمش میخوردیم
.
از بچگی ساندویچ جگر دوس داشتم.تا اینکه اخبار و پزشکا گفتنش ضرر داره.ازون به بعد یواشکی دوسش داشتم.الانم هر بار که برم ساندویچی به خاطر جگره . خب چی کنم هر چند ماه یه بار عیبی نداره ایشالا
.
باورتون نمیشه که یکی از اولین جملات قصاری که یاد گرفتم مال یه فیلم ایرانی بود که میگفت زندگی بدون عشق مث ساندویچ بدون نوشابه س
آخ آخ یهو یادم اومد قدیما نوشابه خالی نمیدادن ساندویچیا
داستانایی داشتیما
.
این پرحرفیهامو میتونم تا فردا ادامه بدم و فک کنم همه لاهیجانی ها هم کلی از ساندویچ های با نون بربری خاطره دارن. .
خوشحال میشم شما هم حس و حال نوستالژیکتونو رو از ساندویچای لاهیجان بهم بگید
.
راستی خیلی ها نمیدونن که بربری های ساندویچی نرم تر و لطیف تره از نون های عادیه .پس تا نخوردید قضاوت نکنید.ولی دیگ مث قدیم کتلت پیشنهاد نمیکنم ساندویچای دیگه بخورید.
سلام.عالی بود توصیفت از لاهیجان وساندویچ های نون بربری عالی بود.منو یاد اون روزها انداخت،الان که سرنوشت منو به تهران برده،ولی هر وقت که میرم لاهیجان حتما از ساندویچهاش میخورم،مخصوصا ساندویچ کبیر،نزدیک دبستان آذین.فوق العادست وگوشت داره،با همسرم میرم اون لاهیجانی نیست ولی بخاطر من همراهیم میکنه،اولین بار که دیده بود تعجب کرده بود.با نون بربری!یاد اون روزها بخیر.چقدر خریدنش سخت بود.اون موقع پدرومادرها به غذای بیرون اعتقاد نداشتن،نه مثل الان که بچه ها با فست فود بزرگ میشن.من فکر میکنم یه دلیله به یاد موندنش این بود که نمیشد همش بخریش.ساندویچ کبیر تمیزترین وبهترین ساندویچی با نان بربری تو لاهیجانه،کتلت جام جم اکثرا شوره،وظاهری گرمه میخوری سرده.