یه رستوران ایتالیایی با سابقه و جمع و جور با منوی خیلی جامع که تو عکسا هست
.
موسیقی زنده داشتن و اجرای دونفره شون خیلی برام دلنشین بود و برای موزیسین های خوب احترام زیادی قائلم
.
بعد از نوشیدن نوشیدنی ای که برای خوشامد میارن غذا رو سفارش دادیم
.
🔸نون سیر ایتالیایی ۱۴ ت
خمیر نازک به سبک پیتزا های ایتالیایی داشت و سیر کم و پنیر زیاد. دلیل کم سیر بودن اکثرا نون سیرهای رستوران ها شاید اینه که تعادل حفظ بشه و همه پسند باشه ولی من به شخصه دوست دارم وقتی نون سیر میاد رو میز عطر سیر بلند شه
.
نکته دیگه استفاده از یه سس خاص بود که برام طعم ترش و شیرین میوه ای میداد که رنگ قرمزش روی نون سیر مشخصه و بنوعی رسپی سلیقه ای هستش
.
🔸بشقاب مخصوص آریو ۴۹
بشقاب پر و پیمون شامل
پاستا و استیک مرغ و گوشت و سیب زمینی و سس قارچ و سبزیجات و نون سیر های کوچک
.
در کل بشقاب جامعی هست و با این سفارش که میتونه به راحتی غذای دو نفر باشه همه جور مواد غذایی از جمله پروتئین و کربوهیدرات و سبزیجات رو داشته باشید
.
نکته اول اینکه جا داشت سبزیجات گریل شده بیشتری داشته باشه
.
سیب زمینیش خیلی خاص و خوش طعم بود.لایه بیرون برشته و لایه داخل نرم
.
طعم سازی پاستاش رو نپسندیدم
.
استیک مرغ و گوشت هم جفتش خوب مزه دار شده بود والبته اگه کمی ابدار تر بود بهتر بود
فقط کاش سس قارچ روش نمیریختن که طعمشون عوض نشه
.
نون سیر هم باز اون ترش و شیرینی
سس میوه ای رو داشت
.
در کل یکم دقت بشه رو این بشقاب واقعا میتونه انتخاب خیلی خوب و کاملی باشه
.
در پایان باید بگم که تصویر به جامونده از این رستوران تو ذهنم تصویر یه رستورانه که با کمی بهبود طعم سازی میتونه یه سطح خودشو بکشه بالا و به درجه دلتنگ کننده برسه
